Aile Hekimliği Anabilim Dalı

Aile Hekimliği, birey, aile ve toplum sağlığını korumayı ve geliştirmeyi amaçlayan; yaşamın her evresinde (çocukluk, ergenlik, yetişkinlik ve yaşlılık) sürekli ve bütüncül sağlık hizmeti sunan bir tıp disiplinidir. Herhangi bir yaş, cinsiyet veya hastalık ayrımı gözetmeksizin; birinci basamakta erken tanı, tedavi, izlem ve rehabilitasyonu esas alan, etik değerlere dayalı, kanıta dayalı ve çağdaş bir uzmanlık alanıdır.

Dünya Sağlık Örgütü tarafından 1978’de düzenlenen Alma Ata Konferansı ile birinci basamak sağlık hizmetlerinin sağlık sistemlerindeki merkezi rolü vurgulanmış ve Aile Hekimliği, bu hizmetleri sunacak özel bir uzmanlık alanı olarak tanımlanmıştır. Türkiye’de ise Aile Hekimliği, 1983 yılında Tababet Uzmanlık Tüzüğü’ne dahil edilmiş ve 1985’ten itibaren uzmanlık eğitimi verilmeye başlanmıştır.

Aile Hekimliği, kolay ulaşılabilirliği, ilk temas noktası olması, sürekli ve entegre hizmet sunumu, biyopsikososyal yaklaşımı ve ekip çalışmasına dayalı yapısıyla diğer disiplinlerden ayrılır. Bu yönleriyle birey odaklı, toplum yönelimli ve koordineli sağlık hizmetlerinin temelini oluşturur.

Aile hekimlerinden beklenen temel yeterlilikler arasında birinci basamak yönetimi, kişi merkezli bakım, kapsamlı ve bütüncül yaklaşım, özgün problem çözme becerileri ve toplum sağlığını gözeten uygulamalar yer alır.

Aile Hekimliği Anabilim Dalı olarak amacımız; bu niteliklerle donatılmış, etik değerlere bağlı, bilimsel bilgiye dayalı, etkili iletişim ve karar verme becerilerine sahip uzman hekimler yetiştirmek; toplumun ihtiyaçlarına yanıt verebilecek güçlü bir birinci basamak sağlık sistemine katkıda bulunmaktır.